جشنواره فجر برای حضور انیمیشن‌ مناسب نیست

همدانی با اشاره به جای خالی آثار انیمیشن در جشنواره‌ی فجر اظهار داشت: جشنواره فجر برای حضور انیمیشن‌ها مناسب نیست، در نتیجه، نه فقط «پسر دلفینی»، بلکه بسیاری از انیمیشن‌سازهای دیگر که انیمیشن آماده برای پخش دارند، اثرشان را برای جشنواره ارسال نکردند.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو؛ مریم سواری؛ دوره چهلم جشنواره فجر به پایان رسید و باری دیگر شاهد حضور کم‌رنگ انیمیشن در میان آثار جشنواره بودیم، روشن است که برخی سیاست‌های جشنواره سبب نارضایتی اهالی حوزه انیمیشن و به دنبال آن عدم تمایل برای شرکت در جشنواره شده‌؛ در همین راستا با محمدامین همدانی، تهیه‌کننده اثر «پسر دلفینی» که سال گذشته از شرکت در جشنواره انصراف داد، گفتگو کردیم و در این میان به راه‌های جایگزین عرضه انیمیشن، موانع اعتلای کیفی و رقابت ناعادلانه انیمیشن ایرانی و خارجی نیز پرداختیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

خبرگزاری دانشجو: سال گذشته، انیمیشن پسر دلفینی از حضور در جشنواره فجر انصراف داد و امسال هم شاهد حضور کم‌رنگ انیمیشن در جشنواره بودیم. آیا سکوی جشنواره فجر را برای شروع نمایش «پسر دلفینی» یا هر انیمیشن دیگری مناسب نمی‌دانید؟

همدانی: با توجه ‌به اینکه تنها یک انیمیشن در جشنواره فجر سال گذشته حضور داشت، جشنواره برای به نمایش در آمدن «پسر دلفینی» مناسب نبود و چون اثرمان خارج از مسابقه بررسی می‌شد ترجیح دادیم که «پسر دلفینی» در جشنواره حضور نداشته باشد. حتی اگر هم وارد مسابقه می‌شد، از آن جایی که سینمای ما توجه خیلی زیادی به سلبریتی‌ها دارد، مورد توجه قرار نمی‌گرفت و از این ‌جهت جشنواره فجر برای حضور انیمیشن‌ها مناسب نیست، در نتیجه، نه فقط ما، بلکه بسیاری از انیمیشن‌سازهای دیگر که انیمیشن آماده برای پخش دارند، اثرشان را برای جشنواره ارسال نکردند. انیمیشن خیلی سخت و گران تولید می‌شود و انیمیشن‌سازها ترجیح دادند که خیلی به جشنواره فجر ورود نکنند چرا که آن‌قدر که انتظار می‌رفت از حضورشان استقبال نمی‌شد .

 

خبرگزاری دانشجو: از اکران خارجی پسر دلفینی و برخی تعاملات بین‌المللی گفته بودید، این پروسه به کجا رسیده؟

همدانی: انیمیشن «پسر دلفینی» توسط یک شرکت خارجی به طور کامل خریداری شده و در نتیجه هم اکنون دیگر در اختیار سازمان اوج نیست؛ اکران جهانی این فیلم از حدود ماه می آغاز می‌شود و در حال حاضر مشغول مذاکره برای اکران داخلی آن و پیداکردن زمان مناسب اکران هستیم. البته بسیاری از کشورها هستند که علی‌رغم وجود کرونا، اکران‌های پرشوری داشتند، خصوصاً کشورهای حوزه CIS، یعنی کشورهای شوروی سابق و روسیه، به همین خاطر اکران ما در این کشورها آغاز خواهد شد و به دنبال آن به سراغ کشورهای عربی و همچنین کشورهای فارسی‌زبان خواهیم رفت.

خبرگزاری دانشجو: فکر نمی‌کنید که باتوجه‌به اوضاع جاری و تأخیر موجود برای اکران داخلی، باید به سراغ راه حال‌های جایگزین غیر از سینما برویم؟

همدانی: امیدوارم که بتوانیم در ایران یک اکران مناسب برای «پسر دلفینی» داشته باشیم و حضور خانواده‌ها را به‌عنوان مخاطب اصلی انیمیشن در سینما ببینیم اما طبیعتاً بخش بسیار مهمی از سینمای انیمیشن مرتبط با مدارس است و از آنجایی ‌که مدارس در حال حاضر خیلی تحت‌تأثیر مشکلات کرونا قرار گرفته‌اند و به شکل آنلاین برگزار می‌شوند، ازسرگیری تورهای سینمایی مدارس با مشکل مواجه شده است ولی خب در VODها با چنین مشکلی روبه‌رو نیستیم. به‌هرحال هم اکنون در تمام دنیا VODها بستر بسیار مناسبی برای توزیع فیلم‌ها و به‌خصوص انیمیشن‌هایی هستند که خانواده را مخاطب اصلی خودشان می‌دانند و به همین علت پس از اکران سینمایی جهانی «پسر دلفینی» توجه ویژه‌ای به اکران آن از راه VOD شده.

خبرگزاری دانشجو: درحال حاضر شاهد حضور بالای انیمیشن‌های خارجی در VOD‌ها هستیم که مانع از دیده‌شدن آثار ایرانی می‌شوند. فکر می‌کنید که باید نمایش کارهای خارجی را در VOD و توانایی دانلود آن‌ها را محدود کنیم یا اینکه سطح آثار داخلی را بالاتر ببریم؟

همدانی: لزومی به محدودکردن نیست، ما هیچگاه از محدودکردن نتیجه خوبی نگرفتیم ولی با رعایت‌ نکردن قانون کپی‌رایت و عرضه فیلم‌های خارجی به شکل ارزان در معرض دید عموم، به انیمیشن ایرانی ضربه می‌زنیم. اگر به دسته‌بندی فیلم‌ها در VODهای داخلی نگاهی بیندازیم، بخش فیلم‌های ایرانی را پیدا می‌کنیم، یعنی اینکه خیلی از ایرانی‌ها دوست دارند که فیلم ایرانی ببینند اما در مورد انیمیشن، چون اصلاً انیمیشن ایرانی با انیمیشن خارجی و انیمیشن کشورهای مختلف تفاوت آشکاری مگر در کیفیت ندارد و از لحاظ دسته‌بندی ژانر مشابه آن‌هاست است، در کنار انیمیشن‌های خارجی قرار می‌گیرد.

 

 وقتی که یک VOD داخلی بخواهد انیمیشن خارجی را پخش کند معمولاً حتی مسئله کپی‌رایت را هم رعایت نمی‌کند، اثر را به‌صورت رایگان دانلود می‌کند، نهایتاً هزینه دوبله را می‌پردازد و سپس اثر را پخش می‌کند. پس یک انیمیشن ایرانی که با هزینه سرسام‌آوری تولید شده باید در کنار یک انیمیشن خارجی که میلیون‌ها دلار برایش هزینه شده قرار بگیرد و با آن رقابت کند؛ در نتیجه، انیمیشن ایرانی که ادعای گرفتن درصد و هزینه هم دارد اصلاً برای VODها جذاب نیست و استفاده از انیمیشن خارجی طبیعتاً برایشان خیلی راحت‌تر است. اگر ما قانون کپی‌رایت را رعایت می‌کردیم و برای یک انیمیشن خارجی هزینه جدی پرداخت می‌شد، انیمیشن‌های ایرانی هم فرصت رقابت را پیدا می‌کردند اما الان ورود به عرصه رقابت برای انیمیشن‌های ایرانی سخت است.

خبرگزاری دانشجو: جدا از مسئله حمایت نکردن VOD‌ها، آیا نیروی انیماتور ترجیح به تعامل بیشتر با شرکت‌های خارجی ندارد؟ درست است که ارزآوری مقوله مهمی به شمار می‌آید اما آیا این مسئله در خصوص کیفیت کارهای داخلی تأثیرگذار نبوده؟

همدانی: انیمیشن سخن ما با نسل آینده است و می‌تواند در ایجاد یک نسل آگاه و باهویت ایرانی بسیار تأثیرگذار باشد کمااینکه انیمیشن به نسبت فیلم‌های لایو اکشن از قابلیت‌های بیشتری برای حضور بین‌المللی برخوردار است و می‌تواند ارتباط بهتری با کودکان سراسر دنیا برقرار کند، چرا که انیمیشن مرزی نمی‌شناسد و وقتی که شما یک انیمیشن را تماشا می‌کنید متوجه نمی‌شوید که در کجای جهان تولید شده، در نتیجه بهره‌گیری از انیمیشن، موقعیت بسیار خوبی را برای بین‌المللی سخن‌گفتن به وجود می‌آورد.

از طرفی انیمیشن‌سازهای ایرانی به گرفتن سفارش و پروژه‌های خارجی روی آورده‌اند و به شرکت‌ها و تولیدات خارجی سرویس می‌دهند؛ برایشان ارزآوری دارد، خیلی هم راحت می‌توانند این کار را انجام دهند و از دید خودشان کار اقتصادی مفیدی انجام می‌دهند اما از باب نگرانی‌مان برای فرهنگمان و مشغولیت انیمیشن‌سازهای خوب داخلی به کار خارجی به‌جای آثاری که به توسعه فرهنگمان منجر می‌شوند، داریم یک ضرر فرهنگی می‌کنیم. شاید این موضوع از لحاظ اقتصادی مطلوب به نظر بیاید و همانند صادرات عمل کند اما فرصت توسعه فرهنگمان را از راه انیمیشن از دست می‌دهیم و این اتفاقی است که پیش‌ازاین در بسیاری از کشورهای درحال‌توسعه افتاده؛ بسیاری از کمپانی‌های بزرگ دنیا، تعداد زیادی از تولیداتشان را در کشورهایی مانند هند، چین، مالزی و سنگاپور به انجام می‌رسانند و شاید انیمیشنی از آن خودشان نداشته باشند که به اعتلا و نمایش فرهنگشان بیانجامد، در چنین حالتی لازم است که دولت حمایتی جدی در این راستا انجام بدهد که فرهنگ از دست نرود.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: چهلمین جشنواره فیلم فجر انیمیشن پسر دلفینی خبرگزاری دانشجو انیمیشن ایرانی انیمیشن سازهای انیمیشن خارجی جشنواره فجر یک انیمیشن انیمیشن ها پسر دلفینی برای حضور فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۶۱۵۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کرواتها ایرانی هستند نه خارجی! (عکس)

به گزارش "ورزش‌سه"، رقابت‌های لیگ برتر به روزهای پایانی بیست و سومین دوره خود نزدیک است و در این بین باز هم مربیان خارجی تازه واردی حضور در فوتبال ایران را تجربه کردند.

در لیگ نوزدهم بود که قانون منع استفاده از بازیکنان و مربیان خارجی توسط هیئت رئیسه فدراسیون و سازمان لیگ تصویب شد و برای مدتی لیگ برتر را تحت الشعاع خود قرار داد. در آن مقطع کالدرون و برخی مربیان خارجی دیگر راهی جز پایان همکاری پیدا نکردند، اما پس از چند ماه رفته رفته داستان به روال گذشته خود برگشت. 

در همین راستا وقتی لیگ برتر در دوره بیست و سوم آغاز شد، مارینوس اوزونیدیس یونانی تنها خارجی تازه وارد به لیگ برتر بود و در ادامه ایگناسیو مارتینز در فولاد جانشین منصوریان شد و آلکارس اسپانیایی هم در نساجی مازندران جانشین مهدی رحمتی. این در حالی بود که ژوزه مورایس و پاکو خمس نیز حضورشان را با عملکردی که در فصل گذشته با تراکتور و سپاهان ارائه کرده بودند، تمدید کردند، اما حالا در فاصله 5 هفته مانده تا پایان مسابقات یکی از آنها راه جدایی در پیش گرفته است.

در طول تاریخ اما آلکارس اسپانیایی که خیلی نتوانست در فوتبال ایران دوام بیاورد، شصت و دومین مربی خارجی حاضر در فوتبال ایران بوده که سهمیه اسپانیا را پس از ایگناسو مارتینز سرمربی سابق فولاد خوزستان به عدد دو رساند. 

میروسلاو بلاژویچ کروات، تونی اولیویرای پرتغالی، وینفرد شفر آلمانی، مانوئل ژوزه پرتغالی، جان توشاک ولزی، مصطفی دنیزلی ترکیه‌ای، قربان بردیف روس، تومباکوویچ یوگوسلاو، برانکو ایوانکوویچ و زلاتکو کرانچار کروات، ژرژ لینکنز بلژیکی، ژوزه مورایس پرتغالی (آنگولایی) و برخی نام‌های دیگر را می‌توان در میان نام‌های بزرگ و پرافتخاری قرار داد که به لیگ برتر فوتبال ایران پیوسته‌اند. جالب اینکه به جز مربیات کروات هیچ‌کدامشان حداقل در کسب قهرمنی لیگ برتر موفق نبوده‌اند! 

از سوی دیگر مربیان کروات نظیر پوکله‌کوویچ، زلاتکو کرانچار، اسکوچیچ، فرانچیچ، برانکو، بوناچیچ و ... به شدت حضورشان در فوتبال ایران با توجه به شباهت‌های فرهنگی با 20 مربی بیشترین بوده و به موفقیت‌های قابل توجهی هم دست پیدا کرده‌‌اند.

آخرین مربی خارجی قهرمان لیگ برتر نیز کروات بوده و برانکو ایوانکوویچ در پایان لیگ هجدهم برای سومین مرتبه با پرسپولیس جشن قهرمانی گرفت. طی 4 سال اخیر هم سه مرتبه یحیی گل‌محمدی و یک مرتبه فرهاد مجیدی موفق به کسب قهرمانی شده‌اند. پیش از برانکو ایوانکوویچ هم آخرین مربی خارجی لیگ برتر فوتبال ایران که موفق به قهرمانی شده، کرانچار بوده که با سپاهان در لیگ یازدهم موفق به کسب افتخار شده و پیش از این مربی کروات نیز فرانچیچ با فولاد خوزستان موفق به رقم زدن این مهم شده است. پیش از فرانچیچ هم به پوکله‌کوویچ دیگر مربی کروات می‌رسیم که دو مرتبه با پرسپولیس موفق به کسب قهرمانی شده است.

در دوران قبل از انقلاب هم آلن راجرز انگلیسی و رایکوف صرب در لیگ برتر به قهرمانی با استقلال و پرسپولیس نائل شده‌اند. همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید برخی کشورها نظیر آرژانتین، بلژیک، هلند، یونان، ارمنستان، ولز و ترکمنستان طی 23 دوره لیگ برتر فقط یک نماینده به عنوان مربی در فوتبال ایران داشته‌اند.

به نظر شما شصت و سومین مربی خارجی لیگ برتر سر از کدام تیم درمی‌آورد؟